เมื่อยังเด็กยังเล็กนัก ลูกได้ฟังเรื่องตำนาน
กล่าวขานถึงเทวดาที่อยู่บนดิน
ไม่ได้มีร่างสูงใหญ่ ไม่มีปีกจะโผบิน
แต่ได้สร้างแผ่นดินผืนนี้ที่ชื่อว่าประเทศไทย
ให้พวกเรามีพอกิน ให้บนดินมีต้นไม้
ให้มีสายน้ำไหลชะโลมลงอาบแผ่นดิน
ให้บนฟ้ามีฝนตก ชื่นฉ่ำใจจนไหลริน
ออกจากตาด้วยความตื้นตันของคนไทย
ด้วยจิตใจอันภักดีในบารมีอันยิ่งใหญ่
อยากจะทำให้พ่อภูมิใจสักครั้ง
ด้วยสรรพเสียงที่ร้อยเรียงเพียงให้พ่อนั้นได้ฟัง
ว่าลูกพ่อยังอยู่ดี
จะขอมอบลมหายใจ
จากวันนี้และตลอดไปชั่วกาล
เพื่อป่าวร้องก้องไกลใช้ใจขับขาน
ว่าลูกได้เกิดในรัชกาลของพระองค์
ด้วยจิตใจอันภักดีในบารมีอันยิ่งใหญ่
อยากจะทำให้พ่อภูมิใจสักครั้ง
ด้วยสรรพเสียงที่ร้อยเรียงเพียงให้พ่อนั้นได้ฟัง
ว่าลูกพ่อยังอยู่ดี
จะขอมอบลมหายใจ
จากวันนี้และตลอดไปชั่วกาล
เพื่อป่าวร้องก้องไกลใช้ใจขับขาน
ว่าลูกได้เกิดในรัชกาลของพระองค์
เพื่อให้ลูกหลานไทยได้สืบสาน
ตามรอยเบื้องพระบาทองค์ภูมิพล
อยากจะขอน้อมใจลงกราบกราน
ขอเป็นข้ารองพระบาททุกชาติไป